Szczepienia obowiązkowe a zalecane Jak wspominamy powyżej, często funkcjonuje rozróżnienie na szczepienia obowiązkowe i zalecane. Bierze się to z częstotliwości występowania danej choroby oraz tego, czy faktycznie stanowi ona zagrożenie. Z reguły każda szczepionka to wydatek od parudziesięciu do nawet kilkuset złotych. W Polsce to wciąż niewielki rynek, i nie ma zbyt wielu punktów, które się tym zajmują. By właściwie przygotować się do wyjazdu zalecana jest wizyta na konsultacje u lekarza specjalisty. W ten sposób zostanie dobrany odpowiedni zestaw szczepień. Mądrym wyborem będzie poleganie na osobach z odpowiednią wiedzą na ten temat. Na ogół w trakcie wywiadu lekarz ustali w oparciu o nasz plan podróży, czego nam potrzeba. Dodatkowy wywiad i ustalenie listy stosowanych leków pozwoli na określenie, które szczepienia i środki będą odpowiadać naszym spersonalizowanym wymaganiom. Trzeba się tym zainteresować odpowiednio wcześniej. Po pierwsze, na takie szczepienie może zejść czasem cały dzień. Pamiętam, że gdy szczepiłem się przed wyjazdem do Brazylii, to konieczne było 4 czy 5 różnych wkłuć. Na szczepionki różne organizmy reagują w różny sposób. Na niektóre białka możemy być na przykład uczuleni, i po ich przyjęciu może nam się zrobić słabo. W takiej sytuacji cały dzień możemy mieć z głowy,

i na przykład szybkie wyskoczenie na wizytę u lekarza podczas godzin pracy nie będzie opcją. Nasze ciało może być po prostu po takiej serii szczepień zmęczone – ale oczywiście nie musi. Dużo osób radzi sobie świetnie z procesem i spływa to wszystko po nich jak po kaczce. Ile czasu przed wyjazdem należy przyjąć szczepionkę? Ponadto, wiele szczepionek potrzebuje czasu, by zacząć wytwarzać odporność. W niektórych wypadkach jest to nawet miesiąc. Dlatego pod żadnym pozorem nie można tego zostawiać na ostatnią chwilę, bo nie zapewnimy sobie odpowiedniej ochrony przed chorobami zakaźnymi. Oprócz tego, szczepienia nie uchronią nas przed wszelkim złem, i konieczna będzie suplementacja odpowiednimi lekami. Bardzo częste są zwłaszcza problemy żołądkowe. Gdy będziemy próbować różnych nietypowych dań, na przykład z kuchni ulicznych, to choć z reguły…

Płatność kartą za granicą i związane z nią ryzyka Karta kredytowa, szczególnie dobrze zabezpieczona może być bezpieczniejszym rozwiązaniem na wyjazd. Warto jednak mieć przy sobie więcej gotówki, a kartą posługiwać się wyłącznie awaryjnie. Wiąże się to z wieloma czynnikami – głównie dotyczącymi bezpieczeństwa. Przykładowo, jeśli skończy nam się gotówka, a w pobliżu nie będzie bankomatu, ani kantoru to zawsze możemy się wspomóc kartą. Kartę najlepiej używać w nagłych przypadkach np. gdy ukradną nam gotówkę. Karta może nam się przydać także, jeśli będziemy chcieli wypożyczyć auto, motorówkę lub inny pojazd. Wypożyczalnie często wymagają posiadania karty i blokują na niej określoną kwotę, która jest kaucją za wynajem – na wypadek szkód, czy mandatów. Przed wyjazdem z kartą należy upewnić się jaką dokładnie nasz bank proponuje nam ofertę, ponieważ zdarza się, że karta może nie zadziałać za granicą lub będzie pobrana ogromna kwota za prowizję. Ryzyko związanie z płatnością kartą za granicą jest spore, ponieważ pomijając już możliwość kradzieży mogą spotkać nas liczne problemy związane z samą kartą. Jeśli tego nie sprawdzimy przed wyjazdem to może się okazać, że nasza karta działa tylko w kraju, a poza granicami już nie. To samo z kolosalnymi prowizjami. Za granicą należy uważać na bankomaty, ponieważ

często zdarza się, że może zostać zeskanowana lub „zjedzona”, dlatego jeżeli mamy wątpliwości co do bankomatu to poszukajmy z innego. Konto wielowalutowe – rozwiązanie idealne? Konta wielowalutowe są świetnym rozwiązaniem dla osób, które często wyjeżdżają za granicę. Można wtedy korzystać z wirtualnych kantorów i przerzucać z konta na konto kwoty bez prowizji na naliczania podwyższonych kursów – tak jak w przypadku zwykłych kantorów. Kilka lat temu na rynek kart walutowych zostało wprowadzone ciekawe rozwiązanie o nazwie Revolut. To karta prepaid, która łączy się z aplikacją mobilną, gdzie znajduje się konto w naszej walucie oraz masa subkont w walutach z różnych krajów. Można ją zamówić w wersji wirtualnej, a także fizycznej. Jest ważna kilka lat i polega na doładowywaniu konta przez aplikację…

Słynie ona z tego, że jest najtrudniejszym i najniebezpieczniejszym szczytem tatrzańskim, natomiast nie robiło to na nas większego wrażenia, ponieważ wspinaliśmy się już na trudniejsze szczyty. Prognoza na wyjazd była owocna, jednak należy pamiętać, że w górach niczego nie da się przewidzieć, więc trzeba się dobrze przygotować na urwanie chmury, czy silny wiatr. Wyruszyliśmy o świcie czarnym szlakiem, który prowadzi przez Rysę Zaruskiego i Żleb Kulczyńskiego. Trasa była bardzo wymagająca – z łańcuchami, klamrami oraz poręczami, ale spokojnie i bez pośpiechu wspinaliśmy się do góry. Nagle usłyszałem dziwny strzał, po czym zobaczyłem jak mój kolega Krzysiek zwija się z bólu i blednie. Szybko podbiegliśmy w jego stronę. Okazało się, że ten strzał to było jego kolano i teraz odczuwa bardzo silny ból. Na początku zaczęliśmy panikować, ale szybko wyciągnąłem z plecaka przeciwbólową maść i bandaż, żeby szybko pomóc mu w cierpieniu. Krzysiek powiedział, że nie da rady już iść, a byliśmy w mało skomunikowanym miejscu. Jedyną opcją było wezwanie pomocy. Zadzwoniliśmy na TOPR i po Krzycha przyleciał helikopter. Chciałem z nim polecieć, bo uwielbiam śmigłowce, niestety nie było dla mnie miejsca… Oczywiście razem z chłopakami postanowiliśmy dokończyć wyprawę, bo z Krzyśkiem wcale nie było aż tak strasznie. Po

prostu chłopak się przeciążył, a ból stawów kolanowych to cierpienie nie z tej ziemi… Wiele osób nie wiedziałoby co zrobić w takiej sytuacji, dlatego postanowiłem napisać krótki poradnik o radzeniu sobie z kontuzjami w górach i odpowiednim przygotowaniu. Urazy w górach – jak się zabezpieczyć? W górach bardzo ważna jest świadomość swojego ciała. Nie powinniśmy wyruszać w trasę, jeśli mamy problemy z poruszaniem się lub gdy nas coś boli. Okazało się, że Krzysiek już od jakiegoś czasu odczuwał dziwny ból stawu i boleśnie strzelały mu oba kolana. Niestety nie przyznał się do tego i ruszył z nami w trudną trasę – był nieświadomy konsekwencji. Wiek i zbyt duże obciążenie spowodowały ten głośny strzał i ogromny ból. Niezwykle trafnie temat strzelających kolan wyjaśnia…

Nazywam się Grzesiek i od dwudziestu lat podróżuję po całym świecie. Dlaczego to robię? Uwielbiam poznawać nowe kultury, języki, a w szczególności ludzi. Moje podróże trwają zwykle od dwóch miesięcy, czasem nawet do roku. Najwięcej czasu spędziłem w Tajlandii podróżując stopem i pracując w różnych miejscach. Dobrze znam ten kraj i wszelkie procedury związane z wyjazdem oraz pobytem na miejscu. Czy do Tajlandii potrzebna jest wiza? Jeszcze do niedawna każdy obywatel Polski wybierający się do Tajlandii potrzebował wizy. Można było ubiegać się o nią w Ambasadzie Królestwa Tajlandii w Warszawie, albo otrzymywało się tzw.”Visa on arrival”, czyli 15-dniową wizę, podbijaną na lotnisku lub na lądowym przejściu granicznym. W sierpniu 2011 roku zniesiono dla Polski obowiązek wizowy przy wjeździe do Królestwa Tajlandii w celach turystycznych na okres nieprzekraczający: 15 dni* (przekraczając granicę lądem z krajów sąsiednich)30 dni* (podczas podróży samolotem) *na przejściu granicznym otrzymasz jedynie pieczątkę do paszportu. Pamiętam to zdziwienie jak wracałem stopem z Laos i strażnik przekazał mi tę informację. Byłem w szoku, ponieważ myślałem, że nigdy nie nadejdzie taki dzień. Teraz wybierając się do Tajlandii wystarczy mieć ze sobą ważny paszport oraz bilet lotniczy, który potwierdzi opuszczenie terytorium w ciągu

30 dni. Warto też mieć przy sobie gotówkę 10 000 Baht (ok. 1000 zł)/osobę na przeżycie. W przypadku wizy 15-dniowej, poza paszportem i środkami finansowymi należy posiadać bilety lotnicze, kolejowe lub autobusowe – w celu weryfikacji. Tajlandia – wiza 3-miesięczna Pracując w jednej z tajlandzkich knajp zadzwonił do mnie kolega z Polski i zapytał, czy mogę załatwić mu pracę na okres wakacyjny, czyli 2 miesiące. Oczywiście mój szef zgodził się i ściągnęliśmy Bartka do nas. Bałem się, że na turystycznej wizie może mieć problemy, więc przeszliśmy się do placówki dyplomatycznej w Tajlandii po tzw. wizę jednorazową na okres trzech miesięcy. Wystarczyło wypełnić wniosek, dać jedno kolorowe zdjęcie i tyle. Nie chcieli od nas pieniędzy, bo jak się okazało zmieniły się przepisy. Bartek to farciarz, ja kiedyś musiałem zapłacić…